350-jarig bestaan Les Carrières de la Pierre Bleue Belge

Nieuws 27-06-2019
350-jarig bestaan Les Carrières de la Pierre Bleue Belge

Les Carrières de la Pierre Bleue Belge bestond vorig jaar 350 jaar. In 1668 opende de eerste groeve van de groep in Soignies. Door fusies bestaat het Belgische familiebedrijf uit drie verschillende groeves: Gauthier & Wincqz, Clypot en Tellier des Prés. De laatste groeve kan nog zeker honderd jaar mee, verzekert Julie Abraham, ceo van Les Carrières de la Pierre Bleue Belge. “En met de aanstaande uitbreiding van de groeve Gauthier Wincqz is onze toekomst voor de komende generaties verzekerd.”
350-jarig bestaan Les Carrières de la Pierre Bleue Belge

Het monotone geluid van draadzagen die blokken hardsteen tot platen zagen, is op een groot deel van het immense terrein van de groeve van Clypot te horen. De zon schijnt fel op de vochtige blokken. Een trekker rijdt over het terrein om de ondergrond nat te sproeien om stofvorming te voorkomen. Salesmanager Benelux Jurgen Van der Cruyssen staat klaar om een rondleiding te geven. Hij begint zijn verhaal met de mededeling dat het op één na de oudste groeve van Les Carrières de la Pierre Bleue Belge betreft. “De oudste groeve van de drie werd in Soignies in 1668 geopend door de familie Wincqz. Ruim tweehonderd jaar later opent de familie Gauthier een andere ontginning in de buurt, 23 jaar later gevolgd door de opening van een nieuwe groeve in het gehucht Le Clypot in Neufvilles.”
Het huidige bedrijf is ontstaan door fusies. Allereerst door de fusie van de groeven Gauthier en Wincqz in 1935 tot Carrières Gauthier & Wincqz, vervolgt Van der Cruyssen zijn verhaal over de historie. “Negentien jaar geleden is het huidige bedrijf ontstaan. In 2000 fuseerden de groeven van Clypot met die van Gauthier & Wincqz tot Les Carrières de la Pierre Bleue Belge.”

350-jarig bestaan Les Carrières de la Pierre Bleue Belge

Selectie

Jaarlijks produceert het Belgische groevebedrijf meer dan 40.000 m3 blauwe hardsteen. “Wij noemen het ook wel arduin of Petit Granit, een merknaam die door onze vorige generaties is ontwikkeld”, vertelt Van der Cruyssen. “Wij ontginnen blokken, die verzaagd worden tot platen en (semi)afgewerkte producten.” Terwijl hij aan de rand van de groeve staat, vertelt de salesmanager Benelux over de strenge selectiecriteria die zij hanteren om de vastgestelde kwaliteitsnormen te garanderen. “De acht banken die nu zichtbaar zijn, zijn geleidelijk in repen van 21 m lengte gebracht en dit over verschillende hoogtes. De bruikbare steen in totaal zo’n 30 m dikte, vrij vlug aan de bovenkant. Maar naarmate de helling naar het zuiden gaat, wordt het gedeelte niet gevormde steen of ‘raches’ hoger en neemt dit een groot gedeelte van de tijd in beslag om de bruikbare steen vrij te maken. Op dit gedeelte bruikbare steen is ook de gekende ATG-keuring van toepassing. Daaronder bevinden zich nog andere stukken niet gevormde steen, zoals onder ander de clinquants. Een gedeelte van dit materiaal wordt onder meer door de farmaceutische industrie, de voedingsindustrie (kalktoevoeging) en door de verfindustrie gebruikt.” Niet alle ontgonnen steen is bruikbaar en veeleer ter plaatse gebroken tot breuksteen, vervolgt Van der Cruyssen. “Deze laag gebruiken we in feite om de gezaagde snede zacht stroken neer te laten komen. Tel daarbij op de steen die bij het transport naar boven valt of breekt, dan kom je tot de conclusie dat slechts 15 à 20 procent kwalitatief genoeg is om als blok verkocht te worden of in platen gezaagd te kunnen worden waar afgewerkte producten van worden gemaakt. Even voor uw voorstelling: voor elke 100 m3 hardsteen moet je minimaal 500 m3 ontginnen.”

350-jarig bestaan Les Carrières de la Pierre Bleue Belge

Familiebedrijf

In het kantoor op de site Clypot vertelt ceo Julie Abraham over de recentere historie van het Belgische familiebedrijf. “Sinds 1935 is het bedrijf in handen van dezelfde familie. Ik ben van de vijfde generatie. Mijn vader is nog steeds voorzitter van de raad van commissarissen en mijn moeder, zus en broer zijn ook werkzaam in het bedrijf. Mijn broer Anthime runt weliswaar het marmerbedrijf  Vanderlinden-Holemans uit Bierges, een familiebedrijf dat de holding in 2017 overgenomen heeft, maar maakt daardoor ook deel uit van onze groep.”
De historische verhalen over de groeves zijn van generatie op generatie doorgegeven. Zo weet Abraham zich nog goed de verhalen te herinneren van haar opa. “Hij vertelde over het bezoek van Koning Boudewijn in 1968 aan Carrières Gauthier & Wincqz ter gelegenheid van de driehonderdjarige ontginning in deze groeve. Dat was een grote eer voor het bedrijf en het bewijs dat het bedrijf een groot belang heeft voor de regio en de Belgische natuursteenindustrie.”
Verder terug gaat een verhaal over de Tweede Wereldoorlog. “De Duitse bezetter had voor zijn Blitzkrieg veel bouwmaterialen nodig, onder andere voor het bouwen van bunkers”, vertelt Abraham. “Deze materialen confisqueerden de Duitsers, zo ook onze blauwe hardsteen. Het verzet kwam tot een radicale daad. Om te voorkomen dat de blauwe hardsteen in handen van de Duitsers kwam, werd een voorste gedeelte van de groeve op de site Clypot opgeblazen. Tot op heden staat dit gedeelte van de groeve nog steeds onder water en doet dit dienst als waterbekken. Een van de latere directeurs, de heer Sauvage, was daar als klein jongetje van dichtbij betrokken, net als een latere klant, de heer Jacques Dascotte. Allen waren toen woonachtig in deze buurt.”

Concurrentie

Terug naar het heden, naar de concurrentiestrijd met onder andere keramische materialen. Abraham ziet een grote rol weggelegd voor de groeves en natuursteenbedrijven. “Wij moeten ons richten op de architecten, zij bepalen wat de eindgebruiker gaat toepassen. Het probleem is dat de huidige groep architecten moeilijk te bereiken is. We proberen met de Koepel Natuursteen gerichte voorlichting te geven door onder andere de esthetische voordelen van het natuurlijke materiaal te benadrukken en tevens aan te tonen dat Belgische hardsteen al eeuwenlang een ideale bouwsteen is. De steen leeft, dat is de boodschap! Maar concurrentie is goed en houdt ons scherp.”

Nieuw hoofdstuk

Met het 350-jarig bestaan is een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van Les Carrières de la Pierre Bleue Belge aangebroken, vertelt Abraham. “Allereerst een visuele verandering, we hebben namelijk een nieuw logo met blauw als hoofdkleur, uiteraard een verwijzing naar onze blauwe hardsteen. Daarnaast voert er een nieuwe energie door het bedrijf, we richten het anders in om innovatie te bevorderen. Ik heb een andere manier van bedrijfsvoering dan mijn vader. Hij had het altijd over ‘mijn kinderen’ als hij het over de werknemers had. Nu is er meer interactie met het personeel in het algemeen en de directietaken zijn verdeeld over drie leidinggevenden. Onderling vindt er veel overleg plaats en zitten we allen op dezelfde golflengte.”

Volgende generatie

Al zo’n zestig jaar is de regel binnen het familiebedrijf dat de huidige generatie er voor moet zorgen dat de toekomst van volgende generatie in het bedrijf verzekerd wordt. “Naast de uitbreidingsmogelijkheden van de groeve van Clypot, zijn we de afgelopen vijftien jaar druk bezig geweest om andere uitbreidingsmogelijkheden te zoeken”, vertelt Abraham. “Die hebben we onder andere gevonden in de nieuwe groeve Tellier des Prés, op de grens van de gemeentes Braine-le-Comte, Écaussinnes en Soignies. Deze groeve heeft een capaciteit voor zeker de komende honderd jaar. Op termijn verwacht ik dat we ter plekke eventueel een compleet nieuwe zaagproductie kunnen opstarten. De ISO 14001-certificering, die we in 2017 voor ons efficiënt milieubeleid hebben gekregen, speelt ook een belangrijke rol voor ons en toont aan dat we ons aanpassen aan de huidige milieuverwachtingen.”
In 2019 worden de activiteiten van het Belgische familiebedrijf verder uitgebreid. Zo wordt een partnership aangegaan met een granulaatproducent. Ook wordt de groeve van Gauthier & Wincqz uitgebreid. “We hebben de vergunningen binnen en kunnen dus aan de slag. We gaan de huidige fabriek slopen om het deel eronder te kunnen ontginnen. Ook moeten we de loop van de rivier De Senne verleggen, die loopt nu namelijk dwars onder het bedrijfsterrein. Met deze uitbreiding hebben we genoeg capaciteit voor de komende twintig tot veertig jaar. Ik verwacht dat we in ongeveer twee jaar de eerste platen uit dit nieuwe deel kunnen verkopen. Ik heb dus mijn taak voorlopig volbracht, ik heb gezorgd voor de volgende generatie, onze kinderen. Maar ik stop nog lang niet, hoor!”