“Hier was vroeger de slaapkamer, hier sliep ik”, vertelt Gerard Bart, tweede generatie in het steenhouwersgeslacht Bart. Drie generaties zitten nu aan tafel in de huidige ontvangstruimte van Bart Natuursteen aan de Guisweg in Zaandijk: Gerard, zoon Aby en kleinzoon Lars. En Christell Bart, vrouw van Aby en mede-eigenaar van het natuursteenbedrijf. De geschiedenis van het bedrijf begint echter niet met een Bart. “In 1932 heeft Ben Bruin dit pand laten bouwen om er een steenhouwerij met een bovenwoning te vestigen. Op 1 augustus 1947 nam mijn vader Bram de steenhouwerij over en ben ik hier komen wonen”, vertelt Gerard over de ontstaansgeschiedenis van het familiebedrijf.

Boulevard

Gerard Bart nam in 1984 het natuursteenbedrijf van zijn vader over. Zijn zoon Aby kwam in 1989 in de zaak werken en werd drie jaar later vennoot. “Rond die tijd hebben we verderop in de straat grond aangekocht voor opslag. Het pand van de buren stond te koop en dat hebben we ook gekocht. Daar hadden we de showroom voor het grafwerk ingericht. Al met al hadden we heel wat bezit aan de Guisweg, het werd bijna een heuse Natuursteen Bart-boulevard”, lacht Aby.
Aby’s vader Gerard ging in 2008 met pensioen. Zijn vrouw Christell speelde door de groei van het bedrijf een steeds grotere rol bij Bart Natuursteen. Ze werd medevennoot. “Wij wilden niet hier gaan wonen”, vertelt Christell. “We hebben eerst nog gezocht naar een geschikte locatie op een nabijgelegen industrieterrein, maar dan zit je zo afgelegen. We houden van het pand en de locatie midden in Zaandijk. Hier kunnen we leuk werken. Daarom hebben we een manier gezocht en gevonden om het pand handiger in te richten.”

Roze marmer

De dikke eikenhouten voordeur brengt de klant bijna in verwarring. Is het een woning of het adres van Bart Natuursteen? “Dat deel hebben we bewust zo gelaten”, legt Christell uit. “De meeste mensen komen via de hiernaast gelegen werkplaats binnen.” Bij binnenkomst valt het oog direct op een plaat roze marmer. “Die heeft mijn oma in 1968 nog uitgezocht”, vertelt Aby. “Net als de leistenen vloer op de eerste verdieping.” Bovengekomen ligt aan de rechterkant de voormalige slaapkamer. “Deze hebben we omgebouwd tot ontvangstruimte voor klanten die voor bouw- en interieurwerk komen. Dat hebben we bewust losgetrokken van de showroom van het grafwerk. Niet iedereen wil daarmee worden geconfronteerd”, legt Christell uit.
Achter de keuken ligt het kantoor van Bart Natuursteen. Door de keuken kan de showroom voor het grafwerk worden betreden. “Dit was vroeger een balkon”, vervolgt Christell de uitleg. “Hieronder zit de uitbouw van de werkplaats. Die ondersteunt het geheel. De uitbouw was noodzakelijk om de nieuwe machine te kunnen plaatsen. December 2016 gingen de heipalen de grond in voor de uitbouw en april 2017 kwam de vrachtwagen met de nieuwe machine.”

Paniek

De nieuwe machine is een Emmedue Discovery, een 5-assige cnc-gestuurde brugzaag die ook voor frezen kan worden gebruikt. De machine heeft een gegalvaniseerd monobloc, een hydraulische kiptafel, een Cadcam-tekenprogramma en een nestingprogramma voor het optimaliseren van het materiaalverbruik met een minimum aan afval. Toen de machine werd gebracht, ontstond er toch enige paniek, vertelt Aby. “Hoe komt die enorme machine naar binnen, vroegen we ons af. Een gespecialiseerd kraanbedrijf heeft het gedaan, echt millimeterwerk.”
De productiecapaciteit van Bart Natuursteen is met de komst van de cnc-machine meer dan verdubbeld, aldus Christell. “De machine levert een enorme tijdwinst op. Daar waar eerst de zager het stuk onder de zaag moest bewegen, wordt de machine geprogrammeerd, gaat de deur dicht en kan ander werk worden gedaan.” “In het begin was het best wel wennen”, geeft Aby toe. “De bediening was voor ons een grote omschakeling, vanuit een halfportiekzaag waar je alles handmatig mee doet, naar de machine ‘vertellen’ wat hij moet doen. Dit heeft in het begin best wel wat tijd gekost met het invoeren van de opdrachten. Maar als je het een aantal keer hebt gedaan, werkt het eenvoudig met de icoontjes, dan ga je het ‘zien’. Het tekenen van een complexere opdracht op kantoor is ‘the next level’. Daar hebben we bij de tweede training van de mensen van de Italiaanse fabriek veel tijd aan besteed. Dat vergt weer een andere manier van denken, coördinaten berekenen. Gelukkig is Lars een echte bèta-jongen die dat makkelijk oppakt. Hierin geldt natuurlijk ook: veel doen, dan leer je. Ik denk dat we daarom nog steeds niet alle mogelijkheden uit de machine halen. We doen dit ook bewust stapsgewijs. We gaan dan ook zeker nog een keer een training doen, om juist de complexere projecten te kunnen tekenen en sturen naar de machine. Dat is ook wel het mooie eraan, we leren nog elke dag.”

Lees het volledige artikel in NATUURSTEEN 8-2018.