Troupin in Haarlem is 'trendsetter in gedenken'

“Ik ben van nature creatief, daar wil ik mee bezig zijn. Ik ben ondernemer pur sang en binnen deze bedrijfsopzet kan ik voorlopig wel mijn ei kwijt.” Guy Troupin vertelt enthousiast en laat via een beeldverbinding zijn bedrijf zien. Een belangrijk onderdeel vormt het Haarlems Kunst Atelier, dat hij samen met keramist Jannie van der Wel en edelsmid en glaskunstenaar Dominiek Steinmeijer heeft opgezet. “Normaal gesproken worden hier voor dertien groepen van zo’n tien deelnemers per groep workshops gehouden. Die hebben niets met uitvaart te maken, maar mensen kunnen hier ook bijvoorbeeld hun urn naar eigen ontwerp maken voor een overledene. Maar nu liggen de workshops natuurlijk stil vanwege Covid.”

Guy Troupin is vijfde generatie

Guy Troupin is de vijfde generatie in een geslacht van oorspronkelijk Waalse steenhouwers. “In de tweede helft van de negentiende eeuw werkte Victor Troupin veel voor katholieke kerken. Hij trok als het ware van kerk naar kerk naar het zuiden van Limburg. Hij vestigde zich in Roermond. In 1892 trok hij naar Haarlem om aan de basiliek Sint Bavo te gaan werken. Hij was een meestersteenhouwer en had in die tijd wel honderd steenhouwers in dienst. In 1898 begon hij definitief voor zichzelf en Troupin Natuursteen was geboren. Het bedrijf bestaat dit jaar dus 123 jaar”, vertelt Troupin over de geschiedenis van het familiebedrijf.

Zelf is hij op achttienjarige leeftijd in de natuursteensector terecht gekomen. “Het was niet direct voorbestemd”, legt hij uit. “Mijn ouders hebben mij nooit gepusht. Ik heb een grafische opleiding gedaan en heb een tijdje goudsmeden gedaan, maar dat was het toch niet. Daarom heb ik mijn vader gevraagd of ik bij hem in de zaak mocht komen werken.”

Geen steenhouwer

De steenhouwersskills leerde hij op de opleiding in Utrecht, vertelt Troupin. “Ik heb daar les gehad van Gerrit Peele en Corrie Kussendrager. Daarnaast ben ik uiteraard ook bij mijn vader in de leer geweest. Hij heeft me alle disciplines laten doorlopen. Maar ik ben geen goede steenhakker, ik voel me ook geen steenhouwer. Maar ik ben creatief, wat mijn handen zien, kan ik maken. Ik ben echter zeker niet geschikt voor seriematig werken. Daar vind ik niets aan. Ik kan wel mijn personeel goed uitleggen hoe ze het moeten doen. En als iemand vastloopt met een werk, dan ben ik letterlijk het kaboutertje dat ’s avonds het afmaakt.”

Uitvaartonderneming

In 2013 begon Troupin een uitvaartonderneming. “Destijds was dat voor mij een logische keuze. Het was een goede aanvulling op onze bedrijfsactiviteiten. Ervaring in het omgaan van overlijden hadden  we genoeg. Daarnaast speelde mee dat de werkzaamheden voor de bouwsector terugliepen. Ook het feit dat meer mensen voor een crematie kozen in plaats van begraven – hetgeen zorgde voor een terugval qua verkoop van grafstenen – heeft meegespeeld in de keuze om het bedrijf uit te breiden met een uitvaartonderneming.”

Toch bleef het creatieve hart van Troupin sneller kloppen. Het kunstatelier begon steeds beter te lopen. “En ik was een samenwerking aangegaan met Eeuwige Roos, gespecialiseerd in glazen urnen. Ik ben voor crematoria nu de groothandel voor deze urnen. Het viel op een gegeven moment niet meer te combineren. Daarom ben ik twee jaar geleden gestopt met de uitvaartonderneming”, legt hij uit.

Slogan Troupin

‘Trendsetters in gedenken’ valt als slogan te lezen op de nieuwe website van Troupin. “En dat bedoel ik in de breedste zin van het woord, dus gedenken van de wieg tot aan de dood. Een voorbeeld hiervan zijn de gedenklichtjes die wij maken. Deze kunnen gepersonaliseerd worden gemaakt voor nabestaanden, maar je kunt ze bijvoorbeeld ook gebruiken als babylichtje. Een ander voorbeeld zijn condoleanceglazen, maar voor vader- en moederdag maak ik ze ook voor slijterijen in Haarlem, of ik maak ze voor een bruiloft. Het zijn allemaal producten voor gebeurtenissen in het leven, tot en met de dood. Als mensen de glazen komen ophalen, zien ze in de showroom ook de urnen en de gedenkstenen. Op het moment dat er in hun naaste omgeving een sterfgeval voordoet, weten ze me ook te vinden”, spreekt Troupin vanuit zijn ondernemershart.

In de werkplaats is een van zijn werknemers bezig met het aanbrengen van een bedrijfslogo in een boomstamtafel van wel zes meter lang. “Dit doen we dus ook”, legt Troupin uit. “Normaal gesproken brengen we het logo met een lasermachine aan, maar deze tafel is veel te groot. Daarom doen we het met zandstralen. En dit is ook een aanwinst”, vertelt hij terwijl hij wijst naar aluminium platen met een fotoprint erop. “Zo’n print met een foto van de overledene erop kan bijvoorbeeld op het graf worden geplaatst totdat de grafsteen klaar is. En daarna natuurlijk ook, want de print is slijtvast en weerbestendig. Kijk, dat is nu het verschil tussen mijn beste vriend Arne Jongerius van Steenhouwerij Jongerius in Utrecht. Die is heel technisch op natuursteengebied, een echte steenhouwer. Hij heeft laatst een nieuwe cnc-zaagmachine gekocht. Ik voel me geen steenhouwer, continu in de werkplaats natuursteen bewerken ligt mij namelijk niet. Ik voel me ondernemer. Ik zie dus toekomst in dit nieuwe product en daarom heb ik een supermoderne printer gekocht. En daarom denk ik zelf niet uitsluitend in natuursteen als het om een gedenkmonument gaat. We maken bijvoorbeeld ook monumenten van cortenstaal met bijbehorende randen.”

Ambitie

“Ik wil van Troupin de komende jaren een redelijk belangrijke speler op het gebied van gedenken maken”, spreekt de eigenaar als ambitie uit. “Vanuit de gedachte van de nieuwe slogan ‘Trendsetters in gedenken’. En ik wil het werk doen wat ik leuk vind. De ene dag ben ik in gesprek bij een crematorium, bijvoorbeeld om de urnen van Eeuwige Roos aan te prijzen, en de andere dag ben ik in de showroom om daar gesprekken te voeren met nabestaanden. Het persoonlijk contact, dat vind ik leuk.”

Tijdens de virtuele rondleiding laat Troupin de presentatieruimte van het bedrijf zien. “Hier organiseer ik normaal gesproken – dus voor de pandemie – brainstormsessies, bijvoorbeeld voor medewerkers van crematoria. Kennisdelen, elkaars wensen aanhoren, een stukje verkooptraining, noem het maar op, allemaal zaken die aan bod kunnen komen. En na afloop een lekkere hap met een drankje erbij. Iedereen moet ambassadeur van Troupin worden, en dit is volgens mij een manier om dat te bereiken.” 

Gedroomde baan

Tijdens de aantal jaren dat Troupin zijn uitvaartonderneming heeft geleid, heeft hij veel kennis over die branche opgedaan. Hij hoopt dat die kennis nog van pas kan komen bij een voor hem gedroomde baan. “Ik hoop in de toekomst mijn bedrijf over te kunnen doen aan mijn kinderen of aan mijn werknemers. Daarna wil ik nog zo’n vijf jaar op directieniveau werken bij een grote uitvaartonderneming of crematoriumorganisatie. Een van de dingen die ik dan wil aanpakken, is de nazorg voor nabestaanden. Dat gebeurt nu nog veel te vaak in een klein kantoortje, de toiletten zijn tien keer zo groot bij wijze van spreken. Daar wringt wat mij betreft de schoen bij crematoria, dat wil ik graag veranderen. Maar voorlopig zit ik nog helemaal goed op mijn plek, lekker ondernemen en trendsetten!”